خداوندا منو ببر به آسمون
خسته شدم از این زمون
آخه دیگه نا ندارم،که بگم چشمامو بخون
منو ببر به زیر خاک
اونجا که مورچه ها به راک
می خونن از یه عشق پاک
می خونن از یه عشق پاک
منو ببر به اونجا که همه ی آدما خوبند
منو ببر به دنیایی که عاشقانا نمی کوبند
منو ببین که مردم من توی این شهر ویروونه
توی شهری که ما ها رو له میکنند غریبونه،غریبونه
خیلی از ماها روزانه مثائل زیادی مثل این موارد رو شاهد هستیم ماها که شیعه علی هستیم آیا توانسته ایم ذره ای علی وار زندگی کنیم ؟! پس چگونه رو خواهیم کرد شفاعت علی (ع) را بخواهیم ؟
نظرات شما عزیزان: